wykryć się

См. также в других словарях:

• wykryć — dk Xa, wykryćkryję, wykryćkryjesz, wykryćkryj, wykryćkrył, wykryćkryty wykrywać ndk I, wykryćam, wykryćasz, wykryćają, wykryćaj, wykryćał, wykryćany 1. «uczynić wiadomym, ujawnić rzecz, o której się nie wiedziało, która była tajna, ukryta» Wykryć …   Słownik języka polskiego

• okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… …   Słownik języka polskiego

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

• kłębek — m III, D. kłębekbka, N. kłębekbkiem; lm M. kłębekbki zdr. od kłąb (tylko w zn. 1) Kłębek dymu. Kłębek nici, wełny. Zwijać nici, wełnę w kłębek. ◊ Kłębek nerwów «o człowieku bardzo nerwowym» ◊ Dojść, trafić po nitce do kłębka «wykryć, wyjaśnić,… …   Słownik języka polskiego

• ślad — m IV, D. u, Ms. śladzie; lm M. y 1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop» Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad. Ślad lisi. Ślad stopy. Ślad kół. Ślad łap niedźwiedzich, kopyt. Ślad butów …   Słownik języka polskiego

• nitka — ż III, CMs. nitkatce; lm D. nitkatek 1. «rodzaj cienkiego sznureczka ze skręconych włókien, używanego do tkania, szycia itp.» Biała, kolorowa, cienka, gruba nitka. Igła z nitką. Korale, grzyby nawleczone na nitkę. Nitka rwie się, pęka, plącze się …   Słownik języka polskiego

• nitka — 1. Dojść, trafić itp. po nitce do kłębka «wykryć, wyjaśnić coś przez cierpliwe śledzenie szczegółów jakiejś sprawy»: Pech polegał na tym, że pewien chłopczyk lubił sobie zapisywać numery samochodów, no i zanim sprawcy zdążyli skończyć oblewanie… …   Słownik frazeologiczny

• wypatrzyć — dk VIb, wypatrzyćrzę, wypatrzyćrzysz, wypatrzyćpatrz, wypatrzyćrzył, wypatrzyćrzony wypatrywać ndk VIIIa, wypatrzyćruję, wypatrzyćrujesz, wypatrzyćruj, wypatrzyćywał, wypatrzyćywany «uważnie patrząc, badając wykryć, odkryć wzrokiem» Wypatrzyć… …   Słownik języka polskiego

• wybadać — dk I, wybadaćam, wybadaćasz, wybadaćają, wybadaćaj, wybadaćał, wybadaćany rzad. wybadywać ndk VIIIa, wybadaćduję, wybadaćdujesz, wybadaćduj, wybadaćywał, wybadaćywany «badając, pytając dociec, dowiedzieć się czegoś, wykryć coś» Wybadać kogoś… …   Słownik języka polskiego

• zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… …   Słownik języka polskiego

• zdekonspirować — dk IV, zdekonspirowaćruję, zdekonspirowaćrujesz, zdekonspirowaćruj, zdekonspirowaćował, zdekonspirowaćowany «pozbawić konspiracyjności, tajności; ujawnić, wykryć, zdemaskować» Zdekonspirować tajną organizację. Zdekonspirowany agent.… …   Słownik języka polskiego